عـزم ملــی، انتـخاب ملـی، اقتـدار ملـی
مسئله انتـخابات مسئـله سپـردن سـرنوشت بخـش عمـده امکانات کشـور بـه یک نفر و یک مجـموعه است و سـرنوشت مسائل اقتصـادی، فرهنگی، روابط خـارجی و مسائل گـوناگون دیگر تا حدود زیـادی به این قـضیه وابـسته است؛ از ایـن رو « مردم وظیـفه دارند، بـه ملاکهای دیـنی و شـرعی و انقلابی نگاه کـنند، بـه روابط و قـوم و خـویشی و این طایفه و ایـن طور چـیزها نگاه نکنند؛
ببینند واقـعاً چه کسی با معیارهای الهی و انقلابی مناسب تر و به آن نزدیک تر است، او را انتخاب کنند و با شور و شوق به عنوان یک وظیفه در این کار دخالت کنند ».(1) ایشان معتقد است که انتخاب فرد اصلح و دارای تقوا و تدبیر برای مقام مهم ریاست جمهوری که در قانون اساسی جدید، دارای اختیارات وسیع در اداره کشور است، وظیفه ای شرعی، عقلی و انقلابی است و کوتاهی در این امر، یا ( کوتاهی ) در حضور پای صندوق های رأی، خسارت های جبران ناپذیری به بار خواهد آورد.(2)امام خمینی (ره) نـیز راههای شـناخت نـامزدهای شـایسته را به مـردم گوشـزد می کند و معـتقد است : « احدی شرعاً نمی تواند به کسی کور کورانه و بدون تحقیق رأی بدهد ».(3)