چکیده پایان نامه با عنوان فلسفه ابتلائات الهی از دیدگاه علامه طباطبایی -ره-و فخر رازی-ره- نوشته سرکار خانم فهیمه قطبی با راهنمایی حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی محمد برنا و مشاوره حجت الاسلام و المسلمین دکتر مصطفی رستمی

عنوان نوشتار پیش رو عبارت است از فلسفه ابتلائات الهی از دیدگاه علامه طباطبایی و فخر رازی که قرار است به این سؤالات پاسخ دهد که اساساً مفهوم ابتلاء به چه معناست و چه تفاوتی با سیر مفاهیم مشابه دارد؟ همچنین حقیقت، فلسفه و ثمرات ابتلاء از دیدگاه علامه طباطبایی و فخر رازی چه مواردی هستند و چه تفاوتی میان نظرات این دو متفکر وجود دارد؟ اما هدفی که در این پژوهش دنبال خواهیم کرد اینکه مفهوم ابتلاء در دیدگاه این دو متفکر با توجه به مشرب مختلف آن‌ها واکاوی شده و نظر هر یک، در این باره مشخص شود و همان‌طور که خواهیم دید تفاوت‌هایی نیز میان نظرات وجود دارد.
فخر رازی قائل به جبر است و معتقد است که خداوند عاقبت انسان‌ها را می‌داند و فلسفه اصلی ابتلائات ظهور افعال و اعمال انسان برای ملائکه و دیگران است در حالی که علامه طباطبایی قائل به مختار بودن انسان است و معتقد است که علم الهی به بعد از اعمال اختیاري توسط انسان تعلق می‌گیرد بنابراین در این دو نگاه متفاوت اگر مبنای فخر رازی را بپذیریم انسان در مقابل امتحانات یک موضع منفعل خواهد داشت و رغبت چندانی به پیروزی در امتحانات الهی نخواهد داشت ولی اگر مبنای علامه طباطبایی پذیرفته شود موضع انسان بسیار فعال و سازنده خواهد بود و انسان همیشه در حال تلاش برای پیروزی در امتحانات خواهد بود چرا که خود را بازیگر اصلی این صحنه می‌داند و جبر را دخیل نمی‌داند.
روش این تحقیق از نظر نگرش توسعه‌ای و از نظر راهکار کتابخانه‌ای و از نظر راهبرد توصیفی است. از جمله منابع مهم آن نیز کتاب شریف المیزان اثر علامه طباطبایی و کتاب تفسیر کبیر اثر فخر رازی است که عمده نظرات این دو متفکر را در خود جمع کرده‌اند.
كليدواژه‌ها؛ فلسفه، ابتلاء، آثار ابتلاء.