چکیده پایان نامه با عنوان تحليل امامت از ديدگاه شهيد مطهری و فخر رازی نوشته سرکار خانم مريم آخوندی با راهنمایی حجّت الاسلام و المسلمين محمد اکبری  و مشاورهحجّت الاسلام و المسلمين برنا

امامت مساله اي مهم در تاريخ مكتب مبين اسلام است. همين مساله اساسي سالهاست موجب ايجاد اختلاف بين دو مكتب تشييع و تسنن شده است.كه اين نظر و عقيده در بين دو مفسر به نام تشييع و تسنن استاد شهيد مرتضي مطهري و امام فخر رازي دربين آيات ومفاهيم مربوطه اين بحث ديده مي شود.
مباحث این مجموعه در چهار فصل عمده و يك مقدمه گنجانده شده است که در بخش نخست از مباحثی همچون تعریف امام و امامت، گزارش تاریخی از تعریف های ارائه شده و تشابه و تفاوت آنها و اختلاف شیعه و سنی در برداشت از ماهیت امامت ذیل مقدمه بحث مي‌‌‌‌شودو سپس از منظر دومفسر یاد شده به آیاتی که در آنها از عنوان امام استفاده شده به حقیقت این منصب و احتمالاتی که نسبت به تفسیر واژه امام در قرآن آمده پرداخته است.
در بخش دوم فلسفه و ضرورت امامت و آياتي و روايات مطروحه بیان مي‌‌‌‌شود. در بخش سوم بحث از وظايف و اختيارات كلي امام از منظر آیات قرآن و بررسی انظار این دو مفسر خواهد پرداخت. در خاتمه نیز ويژگي هاي امام مانند عصمت امام ، طهارت علم و ولایت امام از دید اين دو مفسر مورد نظر پرداخته خواهد شد.

چکیده پایان نامه با عنوان فلسفه ابتلائات الهی از دیدگاه علامه طباطبایی -ره-و فخر رازی-ره- نوشته سرکار خانم فهیمه قطبی با راهنمایی حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی محمد برنا و مشاوره حجت الاسلام و المسلمین دکتر مصطفی رستمی

عنوان نوشتار پیش رو عبارت است از فلسفه ابتلائات الهی از دیدگاه علامه طباطبایی و فخر رازی که قرار است به این سؤالات پاسخ دهد که اساساً مفهوم ابتلاء به چه معناست و چه تفاوتی با سیر مفاهیم مشابه دارد؟ همچنین حقیقت، فلسفه و ثمرات ابتلاء از دیدگاه علامه طباطبایی و فخر رازی چه مواردی هستند و چه تفاوتی میان نظرات این دو متفکر وجود دارد؟ اما هدفی که در این پژوهش دنبال خواهیم کرد اینکه مفهوم ابتلاء در دیدگاه این دو متفکر با توجه به مشرب مختلف آن‌ها واکاوی شده و نظر هر یک، در این باره مشخص شود و همان‌طور که خواهیم دید تفاوت‌هایی نیز میان نظرات وجود دارد.
فخر رازی قائل به جبر است و معتقد است که خداوند عاقبت انسان‌ها را می‌داند و فلسفه اصلی ابتلائات ظهور افعال و اعمال انسان برای ملائکه و دیگران است در حالی که علامه طباطبایی قائل به مختار بودن انسان است و معتقد است که علم الهی به بعد از اعمال اختیاري توسط انسان تعلق می‌گیرد بنابراین در این دو نگاه متفاوت اگر مبنای فخر رازی را بپذیریم انسان در مقابل امتحانات یک موضع منفعل خواهد داشت و رغبت چندانی به پیروزی در امتحانات الهی نخواهد داشت ولی اگر مبنای علامه طباطبایی پذیرفته شود موضع انسان بسیار فعال و سازنده خواهد بود و انسان همیشه در حال تلاش برای پیروزی در امتحانات خواهد بود چرا که خود را بازیگر اصلی این صحنه می‌داند و جبر را دخیل نمی‌داند.
روش این تحقیق از نظر نگرش توسعه‌ای و از نظر راهکار کتابخانه‌ای و از نظر راهبرد توصیفی است. از جمله منابع مهم آن نیز کتاب شریف المیزان اثر علامه طباطبایی و کتاب تفسیر کبیر اثر فخر رازی است که عمده نظرات این دو متفکر را در خود جمع کرده‌اند.
كليدواژه‌ها؛ فلسفه، ابتلاء، آثار ابتلاء.

چکیده پایان نامه با عنوان رجعت در اسلام، مسیحیت و یهود نوشته سرکار خانم خديجه کيانی با راهنمایی حجّت الاسلام و المسلمين دکتر احمد حسين فلاحی و مشاوره حجّت الاسلام و المسلمين دکتر خدامراد سليميان

رجعت از اعتقادات مهم شیعه است. روايات بسیاری در زمینه رجعت از ائمه وجود دارد که نشان دهنده اهمیت این اعتقاد است. از طرفی رجعت یک بحث ریشه دار در ادیان ابراهیمی در طول تاریخ است . در سه دین بزرگ و مطرح اسلام، مسیحیت و یهود این اعتقاد با عناوین رجعت، بازگشت عیسی و رستاخیز مردگان جلوه گر است . که شباهت ها و تفاوت هایی با یکدیگر دارند در اين پژوهش سعی شده نقاط اشتراک و افتراق این سه دین درباره رجعت بررسی شود.
سير اين پژوهش ابتدا با ترجمه لغوی و اصطلاحی واژه های رجعت، اسلام، مسیحیت و یهود و سپس به شرح و تفسير عبارات: بازگشت عیسی، رستاخیز مردگان، رجعت و واژه های مترادف آن ادامه یافنه است.
رجعت و رستاخیز مردگان علاوه بر شباهت تفاوت هایی نیز دارند در بخش دوم این پژوهش در دو فصل شباهت ها و تفاوت های اعتقاد به رجعت در اسلام و رستاخیز مردگان در یهود مورد بحث و کنکاش قرار گرفته است. در فصل اول شباهت ها و در فصل دوم تفاوت های رجعت و رستاخیز مردگان بررسی شده است.
بازگشت عیسی نیز اگر چه مفهومی شبیه به رجعت دارد اما تفاوت هایی نیز با رجعت دارد در بخش سوم به بررسی شباهت ها و تفاوت های این دو بحث پرداخته شده است. در فصل اول شباهت های رجعت در اسلام و بازگشت عیسی در مسیحیت و در فصل دوم تفاوت ها بررسی شده است.به امید آن که مرضی رضای الهی و برای خوانندگان عزیز مفيد باشد .
کلیدواژه ها: رجعت، اسلام، مسیحیت، یهود.

پایان نامه سطح 3 با عنوان جايگاه عقل در اسلام و مسيحيت

چکیده پایان نامه با عنوان جايگاه عقل در اسلام و مسيحيت نوشته سرکار خانم عاطفه باقری با راهنمایی حجت‌الاسلام‌والمسلمين جناب آقاي دکتر قاسم سبحاني فخر و مشاوره حجت‌الاسلام‌والمسلمين جناب آقاي دكتر رجب اکبر زاده 

عقل به معناي خرد و نيروي دروني انسان و مهارکننده اميال است که وجه تمايز انسان با حيوان مي‌باشد و هيچ موهبتي به‌اندازه عقل و خرد در وجود انسان ارزش حياتي و انساني ندارد، جايگاه عقل در اسلام و مسيحيت يکي از مباحث مهم در کلام جديد است. در دين مسيحيت عقل و حکمت به‌ندرت در عهد جديد آمده است، در برخي موارد عيسي مسيح براي بيان آموزه‌هاي ديني و تقريب به ذهن از مثل‌هاي ديني استفاده مي‌کنند و به تکريم عقلا مي‌پردازند اما در بعضي موارد نيز ايمان را بر عقل برتري داده و آموزه‌هاي ديني را فراتر از درک بشري قلمداد مي‌کنند و اين تناقضات عقلي در رابطه با برخي آموزه‌ها همچون مسئله تثليث و فديه نيز وجود دارد. در اين رابطه دانشمندان مسيحي موضع‌گيري‌هاي متفاوتي اتخاذ نموده‌اند: عقل‌گرايان حداکثري، ايمانگرايي، عقل‌گرايي انتقادي؛ که از اين ميان عدّه‌اي عقل را تنها معيار شناخت و درک آدمي مي‌دانند، عدّه‌اي عقل آدمي را محدود در ماديات و ماوراء طبيعت را فراتر از عقل آدمي مي‌دانند و گروه آخر هم قائل‌اند نظام اعتقادات ديني را مي‌توان و مي‌بايد عقلاً موردنقد و ارزيابي قرار دارد، اگرچه اثبات قاطع چنين نظام‌هايي امکان‌پذير نيست.
جايگاه عقل در اسلام از اعتبار ويژه‌اي برخوردار است، درآيات قرآن همواره عقل و حکمت با الفاظ تعقل، تدبر، تفقه و…به‌کاررفته است و پيروي از براهين عقلي و پرهيز از تقليد کورکورانه تأکيد بسياري گرديده است و عقل به‌عنوان حجّت الهي و يکي از منابع چهارگانه در کشف احکام الهي است که وسيله‌اي براي شناخت آيات آفاقي و انفسي و تنها معيار شناخت در اصول دين مي‌باشد و هر فرد مسلمان موظف است با دلايل عقلي علت ايمان خويش به خداوند يگانه، توحيد، عدل، نبوت و…را اثبات نمايد. متکلمين اسلامي نيز مواضع مختلفي در رابطه با جايگاه عقل در اسلام اتخاذ نموده‌اند، از ميان متکلمين اسلامی؛ اشاعره درتعارض عقل و نقل، نقل را مقدم بر عقل مي‌دانند و معتزله عقل را مقدم بر نقل مي‌دارند اما اماميه عقل و نقل را در تقابل با يکديگر و مکمل همديگر مي‌دانند و قائل‌اند؛ همان‌گونه که نقل از خلقت و عالم تکوين گفت‌وگو مي‌کند، عقل هم از حوزه تدوين و حقايق الهي پرده برمي‌دارد و اين دو حجت الهي نه‌تنها هرگز معارض يکديگر نيستند بلکه با کمال هماهنگي و تأثير و تأثر متقابل، از امتيازات يکديگر بهره‌مندند.
واژگان کليدي: عقل، اسلام، مسيحيت، قرآن، عهد جديد

پایان نامه سطح 3 با عنوان بررسي جايگاه شفاعت از ديدگاه آیت‌الله جوادي آملي و فخر رازي

چکیده پایان نامه با عنوان بررسي جايگاه شفاعت از ديدگاه آیت‌الله جوادي آملي و فخر رازي /نوشته زینب ترکمان با راهنمایی حجت‌الاسلام‌والمسلمين جناب آقاي دکتر محمد اكبري

شفاعت از اصول مسلم اسلام است که همه طوايف و فرق اسلامي به پيروي از آيات قرآن و روایات، آن را پذیرفته‌اند هرچند درنتیجه شفاعت با هم اختلاف‌نظر دارند. شفاعت اين است که انسان گرامي که نزد خداوند از قرب و مقامي برخوردار است ، از خداوند متعال خواهان بخشودگي گناهان و يا ارتقاء درجه انساني ديگر است. شفاعت حق مختص خداوند و راهي به‌سوی کمال است و بدون اذن او کسي حق شفاعت نمی‌یابد. شفاعت نه تشويق به گناهان و نه چراغ سبز براي معاصي، نه عامل عقب‌افتادگی و نه چيزي شبيه پارتی‌بازی در جوامع دنياي امروز، بلکه يک مسئله مهم تربيتي است که مي‌تواند در سرنوشت انسان سازنده و آثار مثبت گوناگوني داشته باشد.
در منطق اسلام شفاعت موضوع بی‌قیدوشرط نيست، بلکه قيود و شرايطي ازنظر جرمي که درباره آن شفاعت مي‌شود از یک‌سو ، شخص شفاعت شونده از سوي ديگر و شخص شفاعت کننده از سوي سوم دارد که براي رسيدن به مقام شفاعت بايد همه اين شرايط در کنار هم فراهم شوند. به اجماع همه علماي اسلام در روز قيامت شفاعت براي پيامبر اعظم (ص) و هر کس که خداوند به او اذن شفاعت داده ثابت است و کسي منکر اين نيست مگر آنکه معاند است ، يا از قرآن و معارف اسلامي بی‌خبر است.
فرقه وهابيت که در قرن دوازدهم توسط محمد ابن عبدالوهاب بنیان‌گذاری شده است به دليل برداشت‌هاي غلط و تفسير نادرست از آيات قرآن مسلمانان را به خاطر طلب شفاعت و توسل به اولياي الهي و زيارت قبور مشرک معرفي نمودند و معتقدند که شافعان در روز قيامت درباره گناهکاران امت شفاعت خواهند کرد ولي ما هرگز حق نداريم در اين جهان از آنان طلب شفاعت کنيم.
آيت الله جوادي آملي شفاعت را هم در دنيا و هم در آخرت مي‌پذيرد ولي علامه فخر رازي، شفاعت را فقط در آخرت آن هم نسبت به گناهكاران مي‌پذيرد.
واژگان کليدي: شفاعت،شفيع ، شفاعت شونده، آيت الله جوادي آملي و شفاعت، فخر رازي و شفاعت.